หนุ่มโพสต์เพซบุ๊คระบาย..ผู้ใจบุญตระเวนเทอาหารสุนัขจรฯ หน้าบ้าน ทั้งยังมีนกพิราบตามมากิน ต้องกวาดเศษ อาหาร-อุจจาระ ทุกวัน

วันที่ 13 กรกฎาคม 2567 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า มีผู้ใช้เฟซบุคชื่อ พงศ์ภีระ มาย จตุพรอนันตกุล ได้โพสต์ภาพจากกล้องวงจรปิด และสภาพเศษอาหารบริเวณหน้าบ้านของตนเอง ที่เป็นความอัดอั้นตันใจหลังจากเก็บสระสมมานาน กรณีมีประชาชนบางรายที่รักสัตว์ ได้นำเศษอาหารมาวางไว้ให้สุนัขจรจัด 4-5 กอง ทุกวัน โดยมีข้อความระบุว่า ‘ไปซื้อของเมื่อเช้าเห็นกองเดียว ไปส่งลูกกลับมาเพิ่มเป็น 4 กอง (รูป1,2) รูปอื่นของวันอื่น กล้องวงจรปิดพร้อมมาก เตือนด้วยการพูดไปแล้ว 1 รอบ สงสัยอยากได้มากกว่าการพูดจา อยากรู้จังบ้านเค้าอยู่แถวไหน จะขนสุนัขที่เค้ารักไปไว้ให้ที่บ้านเค้าทั้งหมดเลย จะได้ไม่ต้องมาขี่รถตะเวนให้อาหารแบบนี้ กลัวเหนื่อย’

โดยผู้สื่อข่าวได้ลงพื้นที่ขอภาพจากกล้องวงจรปิดบริเวณที่เกิดเหตุดังดล่าว ซึ่งเปิดเป็นร้านอาหารแห่งหนึ่งอยู่ใจกลางตัวเมืองสุรินทร์ โดยคลิปแรก เป็นภาพขณะที่ผู้ใจบุญ ขับรถจักรยานยนต์ไปตามสุนัขจากที่อื่นเพื่อมาเทอาหารให้ในบริเวณดังกล่าว คลิปที่ 2 เป็นคลิปวันถัดมา คาดว่าเป็นบุคคลเดียวกัน ขับรถจักรยานยนต์ผ่านหน้าร้านช่วงเวลาเดิม คือเช้าตรู่ ขับผ่านบริเวณดังกล่าวไปได้ประมาณ 1 นาที ก็ขับกลับมาพร้อมกับสุนัข 3-4 ตัว มาจอดที่บริเวณดังกล่าว พร้อมกับนำถุงอาหาร มาเทอาหารลงพื้นไว้ 4 กอง โดยขณะนั้นเจ้าของบ้านหลังดังกล่าว ที่อยู่บนบ้านเห็นพอดี จึงตะโกน แจ้งบุคคลดังกล่าว ว่า อย่ามาเทไว้แถวนี้ มันสกปรก บุคคลดังกล่าวรับทราบจึงขับรถออกไป

โดยบริเวณดังกล่าว พบว่าเป็นร้านอาหารชื่อดัง และรับงานจัดเลี้ยงนอกสถานที่ ซึ่งบริเวณดังกล่าวอยู่ด้านข้างร้าน โดยกองอาหารทั้งหมด เจ้าของบ้าน ได้เก็บกวาดทำความสะอาดออกไปหมดแล้ว มีป้ายติดประกาศชัดเจน ว่า ‘อย่างให้อาหารสุนัขบริเวณหน้าบ้าน’ มีกล้องวงจรปิดบันทึกภาพ 24 ชั่วโมง ซึ่งแปะไว้หลายจุด โดยพบกับคุณมาย(สงวนชื่อ-สกุล) อายุ 41 ปี เป็นเจ้าของร้านได้มาชี้จุดที่เกิดเหตุพร้อมกับอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้น

โดยนาย มาย ได้เปิดเผยว่า ก่อนหน้านี้ ผู้ใจบุญดังกล่าว ได้ขับจักรยานยนต์ตระเวณให้อาหารสุนัขจรจัดที่บ้านถัดไปจากตนเอง สักพัก ก็ค่อยๆขยับเข้ามา ใกล้ขึ้น จนมาถึงบริเวณหน้าบ้านของตนเอง ได้ประมาณ 2 สัปดาห์แล้ว โดยเมื่อก่อนนั้น สุนัขจรจัดไม่ได้เยอะขนาดนี้ ปัจจุบันทั้งขยายพันธุ์ ทั้งไปตามมากจากที่อื่นเพื่อมาให้หน้าบ้านตน ราว 10 ตัวได้ ซึ่งตนเองก็เคยบอกกล่าวไปแล้ว 1 ครั้ง แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นคนเดียวกันหรือไม่ เพราะว่า มีมาในช่วงเช้า และตนได้เจอตัวในช่วงค่ำ ตนไม่แน่ใจว่าเป็นคนเดียวกันหรือไม่ ตนก็ได้เตือนไปว่า อย่าให้อาหารตรงนี้ เพราะมีบ้านคนอยู่ สุนัขจะมารวมตัวกัน มากินอาหาร และมาขับถ่ายในบริเวณนี้ โดยบุคคลใจบุญดังกล่าว ก็ได้ขอโทษและสัญญาว่าจะไม่ให้ แต่ก็ยังมีมาให้เรื่อยๆ ตนจึงไม่แน่ใจว่า เป็นคนเดียวกันหรือไม่

นายมายได้เล่าต่ออีกว่า ตอนนี้ที่บ้านตนเดือดร้อน จากเศษอาหารที่เหลือที่สุนัขกินไม่หมด จะมีนกพิราบบินมากินต่อ และขับถ่ายเรี่ยราดเต็มไปหมด ทั้งจากสุนัขทั้ง 10 ตัว ตนต้องมาตามเก็บกวาดทุกวัน และตนเองนั้นมีลูกอยู่ในบ้าน เกรงว่า นกจะนำพาเชื้อโรคมาด้วย โดยตนเองนั้นก็เคยแจ้งไปยังเทศบาลเมืองสุรินทร์ไปครั้งหนึ่ง สุนัขก็เงียบไป สักพักก็กลับมาอีก โดยตนเองนั้นก็ไม่ได้มีปัญหากับสุนัขจรจัดโดยตรง แต่มีปัญหากับบุคคลที่นำอาหารมาให้มากกว่า เพราะว่าการให้อาหาร ถือเป็นการเรียกสุนัขจรจัดจากที่อื่นให้มาอยู่บริเวณนี้ เพราะ เขาเข้าใจว่า ตรงนี้มีคนมาให้อาหารประจำ และตอนกลางคืนมักจะเห่าหอนเสียงดัง วิ่งไล่คนที่ขับรถผ่านไปมา

สุดท้ายตนเองก็เข้าใจว่า ปัญหานั้นก็ไม่ได้เกิดจากเบศบาล หรือว่าหน่วยงานรัฐโดยตรง แต่ก็น่าจะมีอะไรที่พอทำได้ ไม่ว่าจะเป็นการจับทำหมัน เพื่อลดจำนวนประชากร และอยากจะฝากถึงบุคคลที่ตระเวณเอาอาหารมาเทหน้าบ้านคนอื่นว่า ถ้ารักจริง อยากให้เอาไปเลี้ยงไว้ที่บ้าน เพราะการให้อาหาร ให้ที่อยู่อย่างปลอดภัยให้เขา ถือเป็นบุญอย่างยิ่ง เขาจะได้ไม่ต้องมาเร่ร่อนแถวนี้ หรือที่อื่นๆต่อไป.